پاسخ ماهنامه یا ویژه نامه
از: محمود
به:
همه دوستان
موضوع:
پاسخ به صنیع‌زاده 1-ماهنامه یا ویژه
نامه؟
سلام
به همه خصوصا محمد سینای عزیز
فکر
میکنم یه اختلاف "عنب
و انگور"
داره اتفاق می‌افته، یعنی توی اسامی با هم اختلاف داریم نه توی اصل موضوعات. به
همین دلیل باید یه تعریفی در مورد انواع سند داشته باشیم.
سندهایی
که به عنوان رسانه منتشر میشوند به دو دسته تقسیم میشوند:
1-آن
دسته از سندهای رسانه‌ای که به طور مرتب و طبق یک بازه زمانی منظم منتشر میشوند.
مثل روزنامه، هفته‌نامه، دوهفته‌نامه، ماهنامه، فصلنامه، سالنامه و ......
2-دسته‌ی
دیگر از سندهای رسانه‌ای آنهایی هستند که به طور مرتب منتشر نمیشوند و به نام‌هایی
مثل گاهنامه (یعنی هر وقت عشقمون کشید منتشر میکنیم!!!) و ویژه نامه خوانده
میشوند.
اما
ویژه نامه! دقیقا از اسمش پیداس چیه! ویژه نامه به معنی سندیه که برای یه اتفاق
ویژه منتشر میشه مثلا یه روزنامه(ایران یا همشهری) به مناسبت عید نوروز ویژه نامه
منتشر میکنه، یا یه فصلنامه علمی به مناسبت یه اتفاق علمی مثلا یه کنفرانس ویژه،
ویژه‌نامه منتشر میکنه. یا مثلا نشریه داخلی یک ارگان به مناسبت سفر کارکنان یا
اعضاش به یه مکان مذهبی می‌آید ویژه نامه سفر منتشر میکنه.
از
اینرو دلیل سینای عزیز در مورد گردآوری مطالب در ماهنامه و مطالب نو در ویژه‌نامه
را درست نمیدونم.
البته
با اینکه صحبت محمدسینا در مورد مطالعه و نوشتن مطالب نو درسته اما فکر نمیکنم
گردآوری مطالب هم ایرادی داشته‌باشه. به نظر من اگر گردآوری مطالب هم با مطالعه
انجام بشه میتونه باعث تقویت بنیه علمی نگارنده یا گردآورنده باشه. حتی اعتقاد
دارم کسی که برای اولین بار میخواد مطلب بنویسه باید با گردآوری مطالب شروع کنه تا
بتونه روش، روند و لحن نویسنده‌های با تجربه تر را تجربه کنه. مثلا عجین بودن با
متن های شهید چمران، شهید آوینی، سید مهدی شجاعی، رضا امیرخانی و .... در زمینه‌های
مذهبی بسیار به دریافت سبک خوب برای متن های فرهنگی یا رمان نویسی کمک میکنه که این
اتفاق میتونه به بهانه گرداوری مطلب رخ بده (حاشیه: به نظر من باید به رسم امانت
حق معنوی نویسنده‌ی اصلی در گردآوری مطالب حفظ بشه و نام نویسنده اصلی در ابتدا یا
پایان متن اشاره بشه). نکته ی دیگه اینکه چه عیبی داره یه مطلب خیلی خوب توی
...نامه قرار بگیره تا همه از اون استفاده کنن؟ البته باز هم تاکید میکنم همانطور
که محمد سیناجان اشاره کرده مطالب نو و خودنوشته خیلی برای گروه خوبه اما نه در
اول کار!
نکته
دیگه که باید بهش توجه داشته باشیم اینه که چون مطالب در .....نامه دیواری منتشر
میشه باید تا حد ممکن کوتاه و غنی باشه(کم گوی و گزیده گوی چون دُرّ!!!!) که شاید نوشتن
یه مطلب نو به اون نحوی که دوستمون اشاره
کرده با این ویژگی سخت باشه.
در
مورد تاریخ انقضا با تعریفی که برای ماهنامه و ویژه نامه ارائه شد مشخص میشه که
ویژه نامه چون برای یه اتفاق ویژه منتشر میشه و چون تخصصی‌تره شاید فقط برای همون
اتفاق ویژه مناسب باشه و در مابقی سال کمتر بشه ازش استفاده کرد. از طرفی دیگر در
مورد رسانه‌ای که به طور منظم منتشر میشه دست نویسنده بازتره تا اینکه ویژه‌نامه‌ای
که به صورت تخصصی چاپ میشه. همچنین شاید ویژه‌نامه برای مخاطب خسته‌کننده باشه ولی
ماهنامه اینطوری نخواهد بود. بعدم مخاطب میدونه که مثلا اول هر ماه ماهنامه چاپ میشه و منتظرش هست.
باید
اشاره کنم که دید خوب و تخصصی محمدسینا را دوست دارم و میدونم که به دلیل تخصصی بودن
کار ویژه نامه همه اعم از نگارنده و خواننده بیشتر رشد میکنند اما اون را برای یه نشریه
دیواری که مخاطبش هم اهالی محل و هم دانش‌آموزان و دانشجویان هستند مناسب نمیدونم.
با
همه این اوصاف هر جور که دوستان به خصوص حضرت مستدام، سردبیر والا مقام، حضرت
ممدرضا خان تصمیم بگیرن ما عمل میکنیم.
